شرکت EyeCool Therapeutics نتایج مطالعه پایلوت درمان نوین درد مزمن سطح چشم را اعلام کرد

نویسنده: هتی هیز

نکات کلیدی

• دستگاه ETX-4143 شرکت EyeCool Therapeutics نتایج مثبتی در مطالعه پایلوت درمان درد مزمن سطح چشم (COSP) نشان داده است.

• این دستگاه عصب‌های مایلینه شده “سیلیاری لانگ” را هدف قرار می‌دهد و موجب تسکین فوری و پایدار درد شده و امکان بهبود حساسیت قرنیه را فراهم می‌کند.

شرکت فناوری پزشکی EyeCool Therapeutics مستقر در کمبریج ماساچوست، نتایج مثبت مطالعه پایلوت خود را بر روی دستگاه تحقیقاتی ETX-4143 جهت درمان درد مزمن سطح چشم (COSP) اعلام کرد.

بر اساس اعلام شرکت، این مطالعه پایلوت به صورت تصادفی‌سازی، دوسوکور و در ۳۱ بیمار در استرالیا انجام شد (کد کارآزمایی NCT06479382). نتایج اولیه برای اولین بار در سمپوزیوم زمستانی کنگره چشم‌پزشکی آمریکا-اروپا (Aspen, Colorado) و سپس در بیانیه خبری در ماه می منتشر شد.

هدف مطالعه، بررسی ایمنی و اثربخشی ETX-4143 برای بیماران مبتلا به COSP بود که غالباً یکی از علائم پایدار بیماری خشکی چشم است.

دستگاه ETX-4143 یک فناوری در مرحله تحقیقاتی است که برای انجام یک پروسه سرپایی در مطب طراحی شده است و هر چشم را به مدت ۴ دقیقه به آرامی خنک می‌کند. این خنک‌سازی، عصب‌های لانگ سیلیاری مایلینه شده که مرتبط با درد‌های سطح چشم هستند را هدف قرار می‌دهد. EyeCool Therapeutics گزارش داده است که اکثر بیماران تسکین فوری و همچنین اثرات پایدار که در هفته‌های پس از درمان بهبود یافته‌اند، تجربه کردند.

هرچند این مطالعه توان آماری برای معنی‌داری نداشت، اما شرکت گزارش کرد که کاهش معناداری در شدت درد چشم مشاهده شده است. عملکرد دستگاه با استفاده از ابزار بالینی معتبر مخصوص اندازه‌گیری درد مزمن سطح چشم (COSP) ارزیابی شد. شرکت اعلام کرد نتایج کامل مطالعه موجود است و در آینده برای چاپ و بررسی داوران ارسال خواهد شد.

همچنین، اعلام شده که فیبرهای عصبی درمان‌شده، به تدریج میلین خود را بازسازی می‌کنند و پس از ۲ تا ۳ ماه ممکن است بیماران نیاز به تکرار درمان در صورت بازگشت علائم داشته باشند. علاوه بر تسکین درد مزمن سطح چشم، درمان با ETX-4143 می‌تواند موجب بهبود حساسیت قرنیه نیز شود.

ربکا پتريس، هم‌بنیان‌گذار و رئیس بنیاد غیرانتفاعی “Dry Eye Foundation”، گفت:

«برای بیشتر بیماران مبتلا به خشکی چشم، درد پایدار یکی از عوامل تأثیرگذار منفی بر کیفیت زندگی است. بیماران اغلب علائم را به صورت احساس سوزش، زبری، حساسیت به نور، تحریک یا خشکی توصیف می‌کنند، اما باید توجه داشت همه این نشانه‌ها نوعی درد محسوب می‌شوند. برای بهبود نتایج بیماران، لازم است تحقیقات و صنعت به طور خاص بر درد مزمن سطح چشم متمرکز شود و ما از این پیشرفت خرسندیم.»

دکتر پریا کی. گوپتا، جراح قرنیه و آب‌مروارید در Triangle Eye Consultants کارولینای شمالی، درباره ETX-4143 گفت:

«درد مزمن سطح چشم شکایت رایجی است که بیماران را به مطب چشم‌پزشکان می‌کشاند، اما این وضعیت اغلب تشخیص داده نمی‌شود یا به اشتباه به عنوان خشکی چشم شناخته و درمان نمی‌شود، و بیماران بدون درمان باقی می‌مانند. این دستگاه می‌تواند افزوده ارزشمندی در درمان‌های موجود باشد.»

دکتر آلیس اپیتروپولوس، چشم‌پزشک از مرکز Central Ohio Eye & Plastic Surgery افزود:

«نیاز برآورده نشده‌ای برای درمان‌های جدید و ایمن و مؤثر در مدیریت درد مزمن سطح چشم (COSP) وجود دارد. داشتن این گزینه درمانی در دسترس می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد.»

Refrence :

EyeCool Therapeutics announces promising results from double-masked randomized controlled trial in chronic ocular surface pain (COSP). Press release. EyeCool Therapeutics. May 7, 2025.

https://www.ophthalmologytimes.com/view/eyecool-therapeutics-announces-results-from-pilot-study-of-novel-chronic-ocular-surface-pain-treatment

تأثیرات بلندمدت کووید-۱۹ بر سطح چشم

نویسنده: لیندا چارترز

یک تیم تحقیقاتی از کشور ترکیه به سرپرستی دکتر اوغوزهان کلیچارسـلان (FEBO, FICO) گزارش کردند که بیماری کووید-۱۹ بر مورفولوژی سلول‌های اندوتلیال قرنیه در بیماران دارای علائم چشمی اثرگذار بوده است. دکتر کلیچارسـلان عضو دپارتمان چشم‌پزشکی، بیمارستان دولتی آینجیک، سینوپ، ترکیه است.

در این مطالعه، محققان به بررسی اثرات بلندمدت ویروس کرونا بر مورفولوژی سلول‌های اندوتلیال قرنیه در بیمارانی پرداختند که علائم چشمی داشتند، تا میزان درگیری قرنیه در بیماران بهبود یافته از بیماری را ارزیابی کنند.

مطالعه شامل دو گروه بود:

• گروه کووید-۱۹: بیمارانی که در دانشکده پزشکی دانشگاه استانبول سرراپاشا با تشخیص قطعی آلودگی به SARS-CoV-2 و علائم تحریکی چشمی تحت درمان قرار گرفته بودند.

• گروه کنترل: افرادی همسان از نظر سن و جنس که هیچگونه بیماری چشمی نداشتند.

محققان، ۱۵۶ روز پس از تشخیص کووید-۱۹، با بهره‌گیری از میکروسکوپ اسپکولار بدون تماس و با استفاده از روش “سنتر”، چگالی سلول‌های اندوتلیال (ECD)، شش‌ضلعی بودن سلول‌ها (HEX)، ضریب تغییرات، و ضخامت مرکزی قرنیه را اندازه‌گیری کردند.

نتایج میکروسکوپی

در مجموع ۵۴ بیمار مبتلا به کووید-۱۹ با علائم چشمی و ۷۲ نفر در گروه کنترل وارد مطالعه شدند.

اسپکولار میکروسکوپی نشان داد که علائم چشمی بیماران کووید-۱۹ شامل هایپرمیا ملتحمه (قرمزی چشم)، احساس جسم خارجی، اشک‌ریزش، ترشح چشمی و کموزیس بوده است. میانگین چگالی سلول‌های اندوتلیال (ECD) در گروه کووید-۱۹ برابر ۲۷۷۰ سلول بر میلی‌متر مربع و در گروه کنترل ۲۸۹۷ سلول بر میلی‌متر مربع بود؛ میانگین شش‌ضلعی بودن (HEX) در گروه بیماران ۴۶.۵۲ و در گروه کنترل ۵۸.۲۲±۱۳.۹۴ بود.

بیماران بهبود یافته از کووید-۱۹ به طور معناداری ECD و HEX پایین‌تری در مقایسه با گروه کنترل داشتند (به ترتیب p = 0.003 و p< 0.001).

نتیجه‌گیری

کلیچارسـلان و همکارانش نتیجه‌گیری کردند:

«کووید-۱۹ می‌تواند باعث تغییرات بلندمدت در سلول‌های اندوتلیال قرنیه شود و موجب کاهش چگالی و شش‌ضلعی بودن سلول‌های اندوتلیال گردد. تحقیقات آینده باید بر پیامدهای بلندمدت کووید-۱۹ بر سلامت قرنیه و دید متمرکز باشد.»

منبع:

Kılıçarslan O, Yılmaz Çebi A, Doğan C, Arslan OS. بررسی پارامترهای اندوتلیال قرنیه در بیماران کووید-۱۹ با علائم سطح چشم. Cornea 2024;43:1124-1127; DOI: 10.1097/ICO.0000000000003552

درمان با نور قرمز در کودکان مبتلا به میوپی

نویسنده: لیندا چارترز

نکات کلیدی

(میوپی یا نزدیک‌بینی (Myopia) یکی از شایع‌ترین اختلالات انکساری چشم در کودکان است. در این وضعیت، کودک اجسام دور را تار اما اجسام نزدیک را واضح می‌بیند.)

• درمان با نور قرمز کم‌توان (RLRL) ممکن است باعث کنترل پیشرفت میوپی در کودکان شود اما نگرانی‌هایی درباره آسیب شبکیه، کاهش چگالی مخروطی و بروز ضایعات غیرطبیعی به همراه دارد.

• تصویربرداری با Adaptive Optics Scanning Laser Ophthalmoscopy (AOSLO) تفاوت معناداری در چگالی سلول‌های مخروطی بین کاربران RLRL و گروه کنترل، خصوصاً در ۰.۵ میلی‌متری مرکز فووه‌آ نشان داد.

خلاصه خبر

پژوهشگران چینی نشان دادند که درمان مکرر با نور قرمز کم‌توان (RLRL)، می‌تواند در کنترل روند پیشرفت میوپی در کودکان مؤثر باشد. با این حال، کاهش چگالی سلول‌های مخروطی به‌ویژه در فاصله ۰.۵ میلی‌متری اطراف مرکز فووه‌آ مشاهده شد و در برخی موارد ضایعات شبیه به دروزن (drusen-like) نیز دیده شد. این مطلب را دکتر شینی لیائو (Xinyi Liao)، عضو دپارتمان چشم‌پزشکی و آزمایشگاه کلیدی بیماری‌های چشمی دانشگاه پکینگ (Peking University)، گزارش داده است.

لیائو و همکارانش توضیح می‌دهند که درمان RLRL به عنوان روشی بالقوه برای مهار پیشرفت میوپی در کودکان و نوجوانان مورد ارزیابی قرار گرفته است. این روش از نور قرمز با طول موج ۶۵۰ ± ۱۰ نانومتر و توان نوری حداقل ۰.۲۹ میلی‌وات که وارد مردمک ۴ میلی‌متری می‌شود، طبق استاندارد بین‌المللی ایمنی لیزر استفاده می‌کند. با وجود این، گزارش‌هایی وجود دارد که تابش مداوم می‌تواند باعث اثر فوتوترمال (گرمایی) و در نتیجه آسیب شبکیه شود، حتی با رعایت استانداردهای ایمنی.

در این مطالعه، محققان از AOSLO برای تصویربرداری با وضوح بالا و بررسی چگالی مخروطی‌ها به‌صورت زنده استفاده کردند. آنها تغییرات سلول‌های گیرنده نوری مخروطی را در کودکان ۵ تا ۱۴ ساله دارای میوپی که تحت درمان RLRL بودند با گروه کنترل مقایسه کردند. اندازه‌گیری‌ها برای نواحی مختلف شبکیه (سوپریور، اینفریور، نازال، تمپورال) از مرکز فووه‌آ تا تقریباً ۴ درجه خارج از مرکز انجام شد.

یافته‌های AOSLO

• جمعاً ۹۹ کودک با میوپی در مطالعه شرکت داشتند. گروه RLRL شامل ۵۲ کودک (۹۷ چشم، میانگین سنی ۱۰.۳ سال) و گروه کنترل شامل ۴۷ کودک (۷۴ چشم، میانگین سنی ۹.۸ سال) بود.

• چگالی مخروطی‌ها: کاربران RLRL کاهش معناداری در چگالی مخروطی در فاصله ۰.۵ میلی‌متری از فووه‌آ داشتند، به ویژه در ناحیه تمپورال. در فاصله ۰.۳ میلی‌متری تمپورال، میانگین اختلاف چگالی مخروطی بین گروه RLRL و کنترل، ۲۱۰۰- سلول در میلی‌متر مربع بود (فاصله اطمینان ۹۵٪: ۳۶۸۰- تا ۵۹۰- سلول، P=۰.۰۰۳).

• ضایعات غیرطبیعی در ۱۱ چشم (با سیگنال کم‌فرکانس و روشنایی بالا نزدیک فووه‌آ) مشاهده شد. نسبت شانس (odds ratio) بروز این ضایعات در گروه RLRL معادل ۷.۲۳ برابر گروه کنترل برآورد شد (P=0.02).

• در یک کودک، شواهدی از ضایعات کوچک سیستویید در لایه سلول‌های گانگلیونی شبکیه در OCT دیده شد که ۳ ماه پس از قطع RLRL برطرف شد.

جمع‌بندی

لیائو و همکارانش نتیجه‌گیری کردند:

“درمان RLRL به مدت حداقل یک سال با کاهش چگالی مخروطی اطراف فووه‌آ و برخی تغییرات ظریف دیگر شبکیه همراه بوده است. اگرچه این روش ممکن است باعث کنترل پیشرفت میوپی شود، اما نیاز به مطالعات بیشتری برای تأیید کارایی و ایمنی بلندمدت دارد. یافته‌های این مطالعه بر لزوم ارزیابی بیشتر توازن سود و زیان RLRL در کودکان مبتلا به میوپی با محوریت تصویربرداری AOSLO تأکید می‌کند.”

منابع:

۱. Liao X, Yu J, Fan Y, et al. Cone density changes after repeated low-level red light treatment in children with myopia. JAMA Ophthalmol. 2025

۲. Wang W, Jiang Y, Zhu Z, et al. Ophthalmol Ther. 2023

۳. He X, Wang J, Zhu Z, et al. JAMA Netw Open. 2023

۴. Jiang Y, Zhu Z, Tan X, et al. Ophthalmology. 2022

۵. Chen Y, Xiong R, Chen X, et al. Transl Vis Sci Technol. 2022

۶. Youssef MA, Shehata AR, Adly AM, et al. BMC Ophthalmol. 2024

۷. Zhou L, Tong L, Li Y, Williams BT, Qiu K. Sci Rep. 2023

۸. Xiong R, Zhu Z, Jiang Y, et al. Clin Exp Ophthalmol. 2022

۹. LIA. American National Standard for Safe Use of Lasers

۱۰. Ostrin LA, Schill AW. Ophthalmic Physiol Opt. 2024

۱۱. Liu H, Yang Y, Guo J, Peng J, Zhao P. JAMA Ophthalmol. 2023

۱۲. Merino D, Loza-Alvarez P. Clin Ophthalmol. 2016

۱۳. Wynne N, Carroll J, Duncan JL. Prog Retin Eye Res. 2021

اثربخشی موکسی‌فلوکساسین موضعی پیش از جراحی آب مروارید در کاهش فلور میکروبی سطح قرنیه: تردیدها و نکات کلیدی

دکتر کارولین ویلسون، رزیدنت افتالمولوژی دانشگاه آیووا

تا مدت‌ها، آنتی‌بیوتیک‌های موضعی در دوره قبل و بعد از جراحی آب مروارید به منظور پیشگیری از آندوفتالمیت (عفونت داخل چشمی) تجویز می‌شدند. با رواج بیشتر استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های داخل چشمی (اینترکامرال)، سوالاتی در خصوص لزوم ادامه تجویز آنتی‌بیوتیک‌های موضعی قبل و بعد از عمل مطرح شده است.

دکتر ویلسون اشاره می‌کند:

«مطالعات متعددی اثربخشی مشابه آنتی‌بیوتیک‌های موضعی و اینترکامرال را در پیشگیری از آندوفتالمیت نشان داده‌اند. همچنین برخی مطالعات حاکی از آنند که مصرف آنتی‌بیوتیک‌های موضعی (چه قبل و چه بعد از عمل) نسبت به آنتی‌سپتیک‌ها و آنتی‌بیوتیک‌های اینترکامرال هیچ برتری اثبات‌شده‌ای در پیشگیری از عفونت داخل چشمی ندارد.»

افزون‌براین، افزایش دفعات و مدت زمان مصرف آنتی‌بیوتیک، تأثیری در کاهش فلور میکروبی سطح ملتحمه نخواهد داشت. نگرانی‌هایی نیز در مورد القای مقاومت آنتی‌بیوتیکی، هم در جمعیت و هم در بیماران انفرادی، وجود دارد. تا جایی که انجمن جراحان آب مروارید اروپا توصیه کرده‌اند که آنتی‌بیوتیک‌های پیش از عمل استفاده نشود.

مطالعه و یافته‌های جدید

در مطالعه‌ای که توسط گروه دکتر ویلسون انجام شد، یک گروه از بیماران به مدت ۳ روز قبل از جراحی، روزانه ۴ بار موکسی‌فلوکساسین موضعی مصرف کردند و گروه کنترل هیچ آنتی‌بیوتیکی مصرف نکردند. سواب‌های ملتحمه قبل و روز جراحی (پیش از آنتی‌سپتیک) تهیه و جهت کشت، شناسایی و سنجش مقاومت ارسال گردید.

نتایج:

استافیلوکوک‌های کوآگولاز منفی (CoNS) شایع‌ترین باکتری شناسایی‌شده در هر دو گروه بودند. در بیماران دریافت‌کننده موکسی‌فلوکساسین، ۵۲٪ هنوز رشد باکتریایی در روز جراحی داشتند (در مقابل ۱۰۰٪ گروه کنترل). نکته قابل توجه اینکه در ۱۷.۶٪ بیماران تحت درمان، گونه‌های مقاوم به موکسی‌فلوکساسین ظرف تنها ۳ روز مصرف ایجاد شد.

نتیجه‌گیری:

«موکسی‌فلوکساسین موضعی پیش از جراحی آب مروارید، برای اکثر بیماران به طور موثری فلور سطح چشم را کاهش نمی‌دهد و مقاومت آنتی‌بیوتیکی می‌تواند ظرف سه روز ایجاد شود.»

:Refrences

1. Friling E و همکاران، J Cataract Refract Surg. 2013;39(1):15-21.

2. He L و همکاران، J Ocular Pharmacol Ther. 2009;25(4):373-378.

https://www.ophthalmologytimes.com/clinical/understanding-antibiotic-resistance

تاثیر مواد نگهدارنده بر سطح چشم در بیماران مبتلا به فشار چشم یا گلوکوم

افزایش شیوع بیماری سطح چشم (OSD) در بیماران مبتلا به گلوکوم، مسئله‌ای جدی است که نباید نادیده گرفته شود. به عنوان چشم‌پزشک، باید سلامت کلی سطح چشم بیماران و پیشگیری از OSD را در طول عمر بیماران، در کنار کنترل گلوکوم، در اولویت قرار داد.

هرچند گلوکوم به طور سنتی بیماری سطح چشم نیست، اما مطالعات نشان داده‌اند که بین ۳۰ تا ۷۰ درصد بیماران مبتلا به گلوکوم دچار درجاتی از بیماری سطح چشم می‌شوند. در حالی که این میزان در جمعیت هم‌سن بدون گلوکوم تنها ۵ تا ۳۰ درصد است. OSD فقط یک ناراحتی ساده نیست و حتی با افزایش میزان شکست جراحی‌های گلوکوم نیز ارتباط دارد.

عوامل خطر متعددی مانند افزایش سن، ژنتیک، جنسیت و بیماری‌های همراه سیستمیک، نقش مهمی در بروز OSD دارند. در برخی بیماران، OSD از قبل وجود داشته و با درمان‌های چشمی تشدید می‌شود. اما مطالعات متعدد نشان داده‌اند تا ۵۹ درصد بیماران پس از شروع داروهای موضعی گلوکوم دچار OSD خواهند شد. تعداد داروهای ضدگلوکوم، دفعات مصرف و مدت زمان درمان، از عوامل پیش‌بینی کننده شدت OSD هستند.

مواد نگهدارنده در داروهای گلوکوم

مواد نگهدارنده مدت‌هاست که برای محافظت از دارو مقابل آلودگی‌های میکروبی به قطره‌های چشمی اضافه می‌شوند. این موضوع اگرچه به حفظ استریلیتی کمک می‌کند، اما عوارض مخربی نیز دارد که نباید دست‌کم گرفت.

“بنزالکونیوم کلراید (Benzalkonium Chloride - BAK)”، که حتی به عنوان ضدعفونی‌کننده نیز شناخته می‌شود، در ۷۰ درصد فرمولاسیون‌های داروهای چشمی وجود دارد. مطالعات متعددی نشان داده‌اند که غلظت بالاتر و مصرف تجمعی “بنزالکونیوم کلراید (BAK)” موجب افزایش سمیت سطح چشم، ناپایداری فیلم اشکی، کاهش سلول‌های گابلت، اختلال سد دفاعی اپی‌تلیوم قرنیه و حتی آسیب به ساختارهای عمقی چشم مانند مشبک ترابکولار ™ می‌شود.

بیمارانی که از داروهای دارای مواد نگهدارنده و “بنزالکونیوم کلراید (BAK)” استفاده می‌کنند معمولاً علائمی مانند درد، سوزش، خارش، خشکی و تحریک چشم دارند و امتیاز بدتری در شاخص بیماری سطح چشم (OSDI) کسب می‌کنند. این عوارض اهمیت زیادی دارند، زیرا موفقیت درمان وابسته به همکاری و پیروی بیمار است. تعجب‌آور نیست که تا ۶۰ درصد بیماران دچار چنین مشکلاتی، برنامه دارویی خود را رعایت نمی‌کنند.

اکثر داروهای ژنریک گلوکوم حاوی “بنزالکونیوم کلراید (BAK)” هستند، اما امروزه فرمولاسیون‌های بدون مواد نگهدارنده نیز در دسترس قرار گرفته‌اند. مطالعات بالینی نشان داده‌اند که این قطره‌ها سمیت سلولی به مراتب کمتری نسبت به قطره‌های حاوی “بنزالکونیوم کلراید (BAK)” دارند و سبب کاهش علائم OSD، بهبود پیروی درمانی بیماران و کنترل موثر فشار داخل چشمی (IOP) بدون کاهش اثربخشی می‌شوند.

با وجود اینکه گزینه‌های بدون ماده نگهدارنده مانند “بنزالکونیوم کلراید (BAK)” هم‌اکنون به راحتی در دسترس‌اند و اثربخشی مشابه دارند، انتخاب آن‌ها می‌تواند منجر به کاهش علائم OSD، افزایش همکاری بیماران و کاهش ریسک جراحی با حفظ سلامت سطح چشم و مشبک ترابکولار شود.

واجب است بیماران را درباره گزینه‌های بدون مواد نگهدارنده، به ویژه “بنزالکونیوم کلراید (BAK)”، آگاه کنیم و سلامت سطح چشم آن‌ها را همزمان با کنترل فشار چشم، حفظ کنیم.

قطره استریل چشمی اشک مصنوعی لاکری ویژن پلاس بدون ماده نگهدارنده متعلق به شرکت داروسازی سلامت سازان پارس بوعلی برای استفاده پیشنهاد می گردد.

نویسندگان:

دکتر ایدی جی. میلر-الیس

دکتر میلدرد ام.جی. اولیویه

:References

1. Baudouin C, Kolko M, Melik-Parsadaniantz S, Messmer EM. Inflammation in glaucoma: from the back to the front of the eye, and beyond. Prog Retin Eye Res. 2021;83:100916. doi:10.1016/j.preteyeres.2020.100916

2. Chamard C, Larrieu S, Baudouin C, Bron A, Villain M, Daien V. Preservative-free versus preserved glaucoma eye drops and occurrence of glaucoma surgery. A retrospective study based on the French national health insurance information system, 2008-2016. Acta Ophthalmol. 2020;98(7):e876-e881. doi:10.1111/aos.14410

3. Mylla Boso AL, Gasperi E, Fernandes L, Costa VP, Alves M. Impact of ocular surface disease treatment in patients with glaucoma. Clin Ophthalmol. 2020;14:103-111. doi:10.2147/OPTH.S229815

4. Harasymowycz P, Hutnik C, Rouland JF, et al. Preserved versus preservative-free latanoprost for the treatment of glaucoma and ocular hypertension: a post hoc pooled analysis. Adv Ther. 2021;38(6):3019-3031. doi:10.1007/s12325-021-01731-9

5. Thygesen J. Glaucoma therapy: preservative-free for all? Clin Ophthalmol. 2018;12:707-717. doi:10.2147/OPTH.S150816

6. Goldstein MH, Silva FQ, Blender N, Tran T, Vantipalli S. Ocular benzalkonium chloride exposure: problems and solutions. Eye (Lond). 2022;36(2):361-368. doi:10.1038/s41433-021-01668-x

7. Zhang X, Vadoothker S, Munir WM, Saeedi O. Ocular surface disease and glaucoma medications: a clinical approach. Eye Contact Lens. 2019;45(1):11-18. doi:10.1097/ICL.0000000000000544

8. Merchel Piovesan Pereira B, Tagkopoulos I. Benzalkonium chlorides: uses, regulatory status, and microbial resistance. Appl Environ Microbiol. 2019;85(13):e00377-19. Published 2019 Jun 17. doi:10.1128/AEM.00377-19

https://www.ophthalmologytimes.com/view/the-impact-of-preservatives-on-the-ocular-surface-in-patients-with-ocular-hypertension-or-glaucoma

راهکار نوین یکپارچه برای درمان خشکی چشم: تأکید بر نقشMGD* *و دمودکس بلفاریت

) MGD *اختلال غدد میبومیان): یکی از شایع‌ترین علل خشکی چشم که به مشکل در عملکرد غدد چربی پلک مربوط میشود.

 *  دمودکس بلفاریت: نوعی التهاب لبه پلک که ناشی از رشد بیش از حد مایت دمودکس (یک انگل میکروسکوپی) است.

مطالعات جدید نشان می‌دهد که ۸۶ درصد بیماران خشکی چشم، به نوع تبخیری مبتلا هستند که معمولاً به دلیل اختلال غدد میبومیان (MGD) است. اختلال این غدد باعث کاهش کیفیت و کمیت چربی اشک شده که موجب تبخیر سریع اشک و التهاب سطح چشم می‌شود.

همزمانی بلفاریت دمودکس (DB) با MGD بسیار شایع است. امروزه تشخیص دمودکس بلفاریت به سادگی با مشاهده “کالرِت” (پوسته استوانه‌ای پایه مژه‌ها) ممکن است و نیاز به میکروسکوپ ندارد. توجه به این بیماری، خصوصاً در بیماران کاندید عمل کاتاراکت، مهم است چون می‌تواند ریسک عفونت را افزایش دهد.

درمان‌های پیشنهادی این وضعیت شامل:

• پاک‌سازی پلک (BlephEx): حذف بیوفیلم و لایه‌های تجمع یافته روی لبه پلک در مطب.

• محلول چشمی لوتیلانر 0/25% (Xdemvy): درمان جدید و CE-approved برای حذف کامل مایت دمودکس و کاهش کالرت، با اثربخشی چشمگیر در کارآزمایی‌های بالینی.

• ترمال پالسِیشن (مانند LipiFlow): استفاده پس از میت‌زدایی جهت باز کردن غدد میبومیان و بهبود کیفیت مِیبوم.

• محلول چشمی میبو: کاهش تبخیر اشک با ایجاد لایه محافظ و بهبود سطح چشم.

مراقبت خانگی نیز شامل مصرف مکمل‌های امگا-۳ (rTGC)، پاکسازی پلک با محصولات حاوی روغن درخت چای و کمپرس گرم است.

تشبیه شده که این رویکرد جامع همانند مراقبت ترکیبی حرفه‌ای‌ـ‌خانگی در دندانپزشکی، کلید کنترل موفق بیماری لبه پلک و خشکی چشم خواهد بود.

نتیجه‌گیری:

رویکرد درمانی یکپارچه، از تشخیص دقیق تا درمان همزمان MGD و دمودکس و مراقبت مداوم در منزل، بهبود چشمگیر علائم بیماران و افزایش کیفیت زندگی آنان را تضمین می‌کند.

منابع:

1. Lemp MA, Crews LA, Bron AJ, et al. Distribution of aqueous-deficient and evaporative dry eye in a clinic-based patient cohort: a retrospective study. Cornea 2012;31(5):472-8.

2. Ayres BD, Donnenfeld E, Farid M, et al. Clinical diagnosis and management of Demodex blepharitis: The Demodex Expert Panel on Treatment and Eyelid Health (DEPTH). Eye (Lond) 2023;37(15):3249-55.

3. Rhee MK, Yeu E, Barnett M, et al. Demodex blepharitis: A Comprehensive review of the disease, current management, and emerging therapies. Eye Contact Lens 2023;49(8):311-8.

4. Gaddie IB, Donnenfeld ED, Karpecki P, et al. Lotilaner ophthalmic solution 0.25% for Demodex blepharitis: Randomized, vehicle-controlled, multicenter, phase 3 trial (Saturn-2). Ophthalmology 2023;130(10:1015-23.

5. Lane SS, DuBiner HB, Epstein RJ, et al. A new system, the LipiFlow, for the treatment of meibomian gland dysfunction. Cornea 2012;31(4):396-404.

6. Greiner JV. Long-term (3 year) effects of a single thermal pulsation system treatment on meibomian gland function and dry eye symptoms. Eye Contact Lens 2016;42(2):99-107.

7. Tauber J, Berdy GJ, Wirta DL, et al. NOV03 for dry eye disease associated with meibomian gland dysfunction: results of the randomized phase 3 GOBI study. Ophthalmology 2023;130(5):516-24.

8. Sheppard JD, Kurata F, Epitropoulos AT, et al. NOV03 for signs and symptoms of dry eye disease associated with meibomian gland dysfunction: the randomized phase 3 MOJAVE study. Am J Ophthalmol2023;252:265-74.

9. Epitropoulos AT, Donnenfeld ED, Shah ZA, et al. Effect of oral re-esterified omega-3 nutritional supplementation on dry eyes. Cornea 2016;35(9):1185-96.

10. Smith SG, Gross MB, Sandnes OE, Physicians Recommended Nutriceuticals, LLC. Methods for improving the quality of the meibum composition of meibomian glands. U.S. Patent No. 9,381 183 B2, July 5, 2016.

11. https://www.ophthalmologytimes.com/view/managing-patients-with-mgd-and-demodex-blepharitis

جوان‌سازی زیر چشم با فیلر هیالورونیک اسید: نکات جدید و اهمیت تصویربرداری

فیلرهای هیالورونیک اسید (HA) امروزه برای بهبود ظاهر و پر کردن حجم از دست‌رفته زیر چشم بسیار محبوب هستند؛ اما درمان این ناحیه با چالش‌های ویژه‌ای همراه است، چرا که به دلیل تغییرات ناشی از افزایش سن، آناتومی این قسمت بسیار حساس‌ بوده و نیاز به دقت دارد.

مهم‌ترین نکات و یافته‌ها:

• با افزایش سن، کاهش کشسانی پوست، تحلیل چربی و عضلات، و شلی رباط‌ها به ایجاد پف، تیرگی و مشکلات زیبایی زیر چشم منجر می‌شود.

• عوارض اصلی شامل: مهاجرت یا جابجایی فیلر (که به صورت پف، برجستگی یا تغییر رنگ دیده می‌شود)، ایجاد توده‌های گرانولوم، پرشدگی بیش‌ازحد و اثر نامطلوب هیالورونیداز (در صورت مصرف بیش از حد).

• مطالعات جدید با تصویربرداری MRI و سونوگرافی نشان داده‌اند که فیلرهای HA می‌توانند سال‌ها در بافت باقی بمانند و این نکته اهمیت احتیاط در تزریق‌های مکرر را افزایش می‌دهد.

• تزریق باید با دقت و در لایه مناسب (پری‌پریوستئال و با کانولا) و با حجم کم (حداکثر ۰/۵ میلی‌لیتر) انجام شود.

• گزینش بیمار مناسب (افراد با کاهش حجم خفیف تا متوسط و پوست سالم) راه موفقیت  در زیباسازی زیر چشم است.

• تصویربرداری، به خصوص MRI و سونوگرافی، به پزشکان کمک می‌کند باقی‌مانده فیلرها یا عوارض احتمالی را پیش از درمان‌های اضافی یا جراحی شناسایی کنند.

• روش‌های جایگزین مانند PRP و لیزر و رادیوفرکانسی نیز اثرات خوبی در جوان‌سازی زیر چشم به صورت غیرتهاجمی دارند.

جمع‌بندی:

درمان زیر چشم با فیلر هیالورونیک اسید، نیازمند تجربه، دانش به‌روز، انتخاب صحیح بیمار و استفاده از ابزار تصویربرداری برای کاهش عوارض و بهبود نتایج است.

منبع:

https://www.ophthalmologytimes.com/view/blog-mri-findings-of-undereye-filler-and-filler-migration

اختلال غدد میبومین (MGD) فقط مختص سالمندان نیست

گرچه اختلال عملکرد غدد میبومین (MGD) و خشکی چشم معمولاً به سالمندی و یائسگی نسبت داده می‌شوند، اما شواهد جدید نشان می‌دهد این بیماری در کودکان و نوجوانان نیز رو به افزایش است. غدد میبومین (غدد چربی‌ساز لبه پلک که مسئول ترشح لایه‌ چربی اشک برای جلوگیری از تبخیر سریع آن هستند) نقش مهمی در سلامت سطح چشم دارند. نتایج یک مطالعه نشان داد ۴۲٪ از کودکان درجاتی از آتروفی غدد میبومین را دارند.

کار با وسایل دیجیتال و کاهش دفعات پلک زدن، رژیم غذایی نامناسب (نسبت پایین امگا-۳ به امگا-۶)، چاقی و دیابت از عوامل موثر بر شیوع زودرس این بیماری در جوانان عنوان شده‌اند. بررسی و غربالگری زودهنگام غدد میبومین، آموزش تغذیه سالم و رعایت قانون ۲۰-۲۰-۲۰ (استراحت چشم هر ۲۰ دقیقه) توصیه شده است تا از بروز زودرس و پیشرونده بیماری پیشگیری شود.

رفرنس:

https://www.ophthalmologytimes.com/view/meibomian-gland-dysfunction-in-younger-populations-why-early-detection-is-critical

عارضه چشمی نادر در مصرف‌کنندگان پاکلی تاکسل

هشداری برای تشخیص زودهنگام

آنچه بیماران سرطان سینه باید بدانند:

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد داروی "پاکلی تاکسل" (Paclitaxel) که برای درمان سرطان سینه استفاده می‌شود، در موارد بسیار نادر می‌تواند عارضه‌ای جدی به نام "انسداد شریان مرکزی شبکیه" (CRAO) ایجاد کند. در این عارضه، خون‌رسانی به شبکیه چشم مختل شده و می‌تواند منجر به کاهش بینایی ناگهانی شود.

دکتر حارش جاین و تیم تحقیقاتی‌اش هشدار می‌دهند که پزشکان و بیماران باید نسبت به این عارضه آگاه بوده و در صورت بروز علائم چشمی (مانند تاری دید ناگهانی) سریعاً به چشم‌پزشک مراجعه کنند. این عارضه اگرچه نادر است، اما یک وضعیت اورژانسی محسوب شده و نیازمند درمان فوری است.

پاکلی تاکسل پیش از این به عنوان دارویی با عوارض عصبی و حساسیتی شناخته شده بود، اما این مطالعه ارتباط آن با CRAO "انسداد شریان مرکزی شبکیه" را نیز نشان می‌دهد. محققان تاکید می‌کنند که اگرچه احتمال بروز این عارضه بسیار نادر است و نباید باعث توقف مصرف دارو بدون مشورت با پزشک شود.

اما آگاهی از آن برای تشخیص زودهنگام و جلوگیری از آسیب‌های جدی ضروری است.

منبع خبر:

https://www.ophthalmologytimes.com/view/bilateral-central-retinal-artery-occlusion-following-paclitaxel-therapy