بیمارانی که برای کنترل گلوکوم از آگونیست‌های گیرندهٔ پروستاگلاندین F (FP) استفاده می‌کنند ممکن است دچار تسریع پیشرفت پیرچشمی شوند.

یک مطالعهٔ موردی، ایزوتروپی (انحراف چشم به سمت داخل) را به‌عنوان یکی از عوارض احتمالی ناشی از مصرف آتروپین در مدیریت مایوپی نشان داد.

موارد گلوکوم کودکان اغلب مستلزم استفاده از دستگاه‌های درناژ گلوکوم (GDDs) هستند، اما عوارضی مانند ایجاد بافت فیبروتیک و اسکار می‌تواند انجام جراحی‌های اضافی را ضروری کند، که این امر بینایی بیمار را تحت تأثیر قرار داده و هزینه‌ها را افزایش می‌دهد.

بر اساس اعلام شرکت، این مطالعه پایلوت به صورت تصادفی‌سازی، دوسوکور و در ۳۱ بیمار در استرالیا انجام شد (کد کارآزمایی NCT06479382). نتایج اولیه برای اولین بار در سمپوزیوم زمستانی کنگره چشم‌پزشکی آمریکا-اروپا (Aspen, Colorado) و سپس در بیانیه خبری در ماه می منتشر شد.

یک تیم تحقیقاتی از کشور ترکیه به سرپرستی دکتر اوغوزهان کلیچارسـلان (FEBO, FICO) گزارش کردند که بیماری کووید-۱۹ بر مورفولوژی سلول‌های اندوتلیال قرنیه در بیماران دارای علائم چشمی اثرگذار بوده است.

پژوهشگران چینی نشان دادند که درمان مکرر با نور قرمز کم‌توان (RLRL)، می‌تواند در کنترل روند پیشرفت میوپی در کودکان مؤثر باشد. با این حال، کاهش چگالی سلول‌های مخروطی به‌ویژه در فاصله ۰.۵ میلی‌متری اطراف مرکز فووه‌آ مشاهده شد و در برخی موارد ضایعات شبیه به دروزن (drusen-like) نیز دیده شد...

تا مدت‌ها، آنتی‌بیوتیک‌های موضعی در دوره قبل و بعد از جراحی آب مروارید به منظور پیشگیری از آندوفتالمیت (عفونت داخل چشمی) تجویز می‌شدند. با رواج بیشتر استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های داخل چشمی (اینترکامرال)، سوالاتی در خصوص لزوم ادامه تجویز آنتی‌بیوتیک‌های موضعی قبل و بعد از عمل مطرح شده است.

مواد نگهدارنده مدت‌هاست که برای محافظت از دارو مقابل آلودگی‌های میکروبی به قطره‌های چشمی اضافه می‌شوند. این موضوع اگرچه به حفظ استریلیتی کمک می‌کند، اما عوارض مخربی نیز دارد که نباید دست‌کم گرفت.